Początki kościoła we wsi Wielka Wola sięgają już XIV w., a pierwsza wzmianka o jego istnieniu pochodzi z dokumentu antypapieża Jana XXIII z 1412 r. Do XVII w. kościół św. Wawrzyńca był kościołem filialnym parafii św. Jana. W 1611 r. przy drewnianym kościele w Wielkiej Woli erygowano samodzielna parafię. W 1655 r. w czasie potopu szwedzkiego drewniany kościółek spłonął. Odbudowany został jako drewniany, lecz był skromny i brakowało w nim podstawowych sprzętów kościelnych. W 1695 r. z inicjatywy dziekana warszawskiego ks. Mikołaja Popławskiego rozpoczęto budowę murowanej świątyni. Fundusze na ten cel ofiarowała królowa Marysieńka Sobieska. Po śmierci króla Jana III Sobieskiego prace zostały wstrzymane, a budowę ukończona dopiero w 1755 r. Początkowo pracami kierował Joachim D. Jauch, który pełnił obowiązki dyrektora królewskiego Urzędu Budowlanego, a po jego śmierci pracami kierował Jan F. Knöbel. Wtedy właśnie powstał jednonawowy kościół na planie prostokąta z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Podczas oblężenia Warszawy przez wojska pruskie w 1794 r. kościół został zamieniony w bastion obronny i został zniszczony. W 1807 r. został odremontowany i konsekrowany w 1811 r. W 1831 r. w czasie powstania listopadowego świątynia została ponownie zniszczona, ponieważ znalazła się w obrębie słynnej reduty wolskiej. Po upadku powstania listopadowego, w 1834 r. kościół został zamieniony na cerkiew pw. Matki Boskiej Włodzimierskiej, patronki dnia, w którym zdobyto Warszawę. Dla upamiętnienia zwycięskiej bitwy w ściany cerkwi wmurowano 12 rosyjskich luf armatnich z kulami, które tkwią w nich do dnia dzisiejszego. W 1845 r. umieszczono tu również 6 tablic z inskrypcjami, upamiętniających uczestników szturmu oraz jego przebieg. Podczas I wojny światowej świątynia została zwrócona kościołowi katolickiemu przez niemieckiego gubernatora, a jej oficjalne przejęcie nastąpiło w 1919 r. W 1923 r. erygowano nową parafię pw. św. Wawrzyńca. W 1939 r. w czasie obrony Woli kościół zbytnio nie ucierpiał, lecz w czasie powstania warszawskiego w sierpniu 1944 r. w przykościelnym ogrodzie Niemcy dokonywali masowych egzekucji, oraz podpalili kościół, który następnie został odbudowany po wojnie. Obecnie jest to budowla jednonawowa, wzniesiona na planie prostokąta, z wieloboczną absydą. W ostatnich latach parafia św. Wawrzyńca przeniosła swoją siedzibę do nowego kościoła na ul. Redutowej na Woli zmieniając patrona na „Dobrego Pasterza”. Kościół przez pewien czas nie był użytkowany. Od 2005 r. kościół ponownie wznowił swoją działalność i jest odrębną parafią św. Wawrzyńca. informacja ze strony http://www.um.warszawa.pl/o-warszawie/kompendium-wiedzy/kosciol-sw-wawrzynca
1. Blog został stworzony w celu miłego spędzenia wolnego czasu - postarajmy się, by ten czas był rzeczywiście przyjemny.
2. Blog jest otwarty dla wszystkich chętnych, którzy chcą go współtworzyć. Proszę pisać na: fenomenwarszawy (małpa) gmail (kropka) com. Szczególnie mile widziane są osoby, które juz dały się poznać w internecie jako miłośnicy Warszawy i warszawskich zagadek.
2. Zagadki mogą być fotograficzne typu "gdzie to jest", ale też np. "skąd to zostało zrobione", "co tu się nie zgadza" itp itd, jak również mogą tez być niefotograficzne. Wszystko zależy od Waszej fantazji. Odpowiedni poziom trudności zagadek wyjdzie "w praniu".
3. Nie ma zasady "kto odgadł poprzednią, ten daje następną". Następną może dać kazdy, kto akurat ma dobry pomysł.
4. Nie ma zasady "dajemy następną dopiero, gdy poprzednia jest odgadnięta", jednak w granicach rozsądku. Nie musimy wrzucać 20 nowych zagadek, gdy 20 poprzednich nie jest jeszcze odgadniętych.
5. Wrzucając zagadkę nadajemy jej kolejny numer poprzedzony literą "X" (aby w spisie zagadek łatwiej było znaleźć te jeszcze nieodgadnięte). Odpowiedzi (lub domysły) wpisujemy w komentarzach do posta z zagadką.
6. Wszelkie podpowiedzi (fotopodpowiedzi) autor zagadki umieszcza w poście z zagadką poprzez jego edycję.
7. Po odgadnięciu zagadki, autor edytuje post zagadkowy kasując literę "X" z tytułu i wpisując na jego końcu "Odgadnięte przez ...", jednak bez wpisywania prawidłowej odpowiedzi - ona i tak jest we wpisach.
8. Proszę nie wrzucać zagadek zbyt "detalicznych", elementów powtarzalnych, ani miejsc, do których by się dostać, trzeba przejść przez jakies domofony, ochroniarzy itp. Zagadki generalnie powinny dotyczyć Warszawy, natomiast jeśli ktoś bardzo chce wrzucić zagadkę z najbliższych okolic Warszawy, to proszę bardzo, jednak jest proszony o zaznaczenie tego, że jest to zagadka podwarszawska. Proszony jest też o to, by zagadka ta była ciut łatwiejsza, bo tereny podwarszawskie znamy mniej.
9. Jak coś jeszcze mi przyjdzie do głowy, to dopiszę.
H_Piotr.
Kościół w.Wawrzyńca na ul. Redutowej
OdpowiedzUsuńPoczątki kościoła we wsi Wielka Wola sięgają już XIV w., a pierwsza wzmianka o jego istnieniu pochodzi z dokumentu antypapieża Jana XXIII z 1412 r. Do XVII w. kościół św. Wawrzyńca był kościołem filialnym parafii św. Jana. W 1611 r. przy drewnianym kościele w Wielkiej Woli erygowano samodzielna parafię.
OdpowiedzUsuńW 1655 r. w czasie potopu szwedzkiego drewniany kościółek spłonął. Odbudowany został jako drewniany, lecz był skromny i brakowało w nim podstawowych sprzętów kościelnych. W 1695 r. z inicjatywy dziekana warszawskiego ks. Mikołaja Popławskiego rozpoczęto budowę murowanej świątyni. Fundusze na ten cel ofiarowała królowa Marysieńka Sobieska. Po śmierci króla Jana III Sobieskiego prace zostały wstrzymane, a budowę ukończona dopiero w 1755 r. Początkowo pracami kierował Joachim D. Jauch, który pełnił obowiązki dyrektora królewskiego Urzędu Budowlanego, a po jego śmierci pracami kierował Jan F. Knöbel.
Wtedy właśnie powstał jednonawowy kościół na planie prostokąta z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Podczas oblężenia Warszawy przez wojska pruskie w 1794 r. kościół został zamieniony w bastion obronny i został zniszczony. W 1807 r. został odremontowany i konsekrowany w 1811 r.
W 1831 r. w czasie powstania listopadowego świątynia została ponownie zniszczona, ponieważ znalazła się w obrębie słynnej reduty wolskiej. Po upadku powstania listopadowego, w 1834 r. kościół został zamieniony na cerkiew pw. Matki Boskiej Włodzimierskiej, patronki dnia, w którym zdobyto Warszawę. Dla upamiętnienia zwycięskiej bitwy w ściany cerkwi wmurowano 12 rosyjskich luf armatnich z kulami, które tkwią w nich do dnia dzisiejszego. W 1845 r. umieszczono tu również 6 tablic z inskrypcjami, upamiętniających uczestników szturmu oraz jego przebieg.
Podczas I wojny światowej świątynia została zwrócona kościołowi katolickiemu przez niemieckiego gubernatora, a jej oficjalne przejęcie nastąpiło w 1919 r. W 1923 r. erygowano nową parafię pw. św. Wawrzyńca.
W 1939 r. w czasie obrony Woli kościół zbytnio nie ucierpiał, lecz w czasie powstania warszawskiego w sierpniu 1944 r. w przykościelnym ogrodzie Niemcy dokonywali masowych egzekucji, oraz podpalili kościół, który następnie został odbudowany po wojnie.
Obecnie jest to budowla jednonawowa, wzniesiona na planie prostokąta, z wieloboczną absydą.
W ostatnich latach parafia św. Wawrzyńca przeniosła swoją siedzibę do nowego kościoła na ul. Redutowej na Woli zmieniając patrona na „Dobrego Pasterza”. Kościół przez pewien czas nie był użytkowany. Od 2005 r. kościół ponownie wznowił swoją działalność i jest odrębną parafią św. Wawrzyńca.
informacja ze strony http://www.um.warszawa.pl/o-warszawie/kompendium-wiedzy/kosciol-sw-wawrzynca
Owszem, to tam! Brawo!
OdpowiedzUsuńNiestety, cały ten artykuł o kościele nie odpowiada na pytanie, kto właściwie zaprojektował wnętrze...
Jauch/Pöpelmann w XVIII wieku? Idźkowski/Gołoński po Powstaniu Listopadowym? Sosnowski po 1918?